در ادبیات سیاسی از عبارت سلاح‌های انهدام جمعی (Mass Destruction Weapons) زیاد استفاده می‌شود و منظور، سلاح‌های اتمی و شیمیایی و بیولوژیك است كه در مدت كوتاهی می‌تواند میلیون‌ها انسان را به قتل برساند. از زمان روی كار آمدن نومحافظه‌كاران و دولت بوش در آمریكا و اتكای بسیار زیاد این گروه جنگ‌طلب و مستعمره‌چی به دروغ و همراهی انواع رسانه‌ها در پخش و رواج دروغ‌ها اصطلاح سلاح‌های فریب جمعی(Mass Deception Weapons) نیز رایج شده است.
این سلاح به عنوان یک سلاح استراتژیک دارای بیست تاکتیک اصلی است که سعی می‌شود هر کدام به صورت مجزا مورد بررسی و تدقیق علمی به همراه ذکر مثال‌های متعدد قرار بگیرد.
برچسب‌زنی- تلطیف و تنویر – انتقال- تصدیق- شایعه- کلی‌گویی- دروغ بزرگ- پاره‌حقیقت‌گویی- انسانیت‌زدایی و اهریمن‌سازی- پیشگویی‌های فاجعه‌آمیز- قطره چکانی- سانسور- جاذبه‌های جنسی- ایجاد تفرقه و تضاد- ترور شخصیت- تکرار- ماساژ پیام- ارعاب- مبالغه- مغالطه

برچسب‌زنی یا اسم‌گذاری (برچسب زدن به یک فکر و یا عقیده) برای تحریک به رد فکری و اندیشه‌ای بدون بررسی شواهد مورد استفاده قرار گیرد.
بر اساس این تاکتیک، رسانهها، واژه‌های مختلف را به صفات مثبت و منفی تبدیل کرده و آنها را به آحاد یا نهادهای مختلف نسبت می‌دهند. هدف از این عملکرد، آن است که ایده، فکر یا گروهی محکوم شوند، برای آنکه استدلالی در محکومیت آنها آورده شود یا قداست پیدا کنند، برای آنکه استدلالی در حمایت آنان آورده شود.
به عنوان مثال، رسانه‌های کشورهای غربی با چسباندن عبارات منفي به مفهوم بنیادگرایی Fundamentalism و اطلاق آن به کشورهای اسلامی، سعی دارند چهره منفی‌ای از این کشورها در اذهان عموم مخاطبین خود القاء و ایجاد کنند.
یا به مقاومت مشروع مردم مظلوم فلسطین و لبنان، برچسب تروریسم می‌زنند و حمایت ایران از این مبارزین را حمایت از تروریسم می‌نامند.
نمونه دیگر آن را می‌توان چسباندن عبارت «سلاح اتمی» به «برنامه هسته‌ای» کشورمان دانست. , نمونه‌های دیگري كه در زیر مشاهده می‌فرمایید:

منبع مقاله : مشرق نیوز

/ج